این شعار با محوریت محیط‌های کاری، بر یکی از مهم‌ترین عرصه‌های تأثیرگذار بر سلامت افراد مبتلا به دیابت تمرکز دارد. بخش قابل‌توجهی از افراد مبتلا در سنین کاری قرار دارند و بخش عمده‌ای از ساعات روز را در محل کار سپری می‌کنند. ازاین‌رو، کیفیت و ساختار محیط کار نقش مستقیمی در کنترل بیماری، سلامت جسمی و روانی، و حتی پیشگیری از بروز عوارض دارد. هرگونه کمبود آگاهی، نبود حمایت سازمانی، فشارهای کاری یا انگ اجتماعی می‌تواند به تشدید مشکلات و کاهش توان افراد مبتلا بیانجامد.
این شعار بر دو بخش اصلی تأکید دارد: نخست ارتقای آگاهی، که شامل آموزش کارکنان و مدیران دربارۀ ماهیت دیابت، نیازهای درمانی، اهمیت پایش منظم قند خون و مدیریت شرایط اورژانسی است. افزایش دانش عمومی در محیط کار، از ایجاد قضاوت‌های نادرست، نگرش منفی یا ترس بی‌مورد جلوگیری می‌کند و به ایجاد فضای درک و همکاری کمک می‌نماید. دومین محور شعار، اقدام عملی است؛ بدین معنا که سازمان‌ها باید امکانات و شرایط لازم را برای حمایت از کارکنان مبتلا فراهم آورند. این اقدامات می‌تواند شامل انعطاف‌پذیری در زمان استراحت جهت کنترل قند، در دسترس قراردادن وعده‌های غذایی مناسب، امکان نگهداری ابزارهای ضروری مانند انسولین، و ایجاد برنامه‌های ارتقای سلامت باشد.
افزون بر این، توجه به رفاه و سلامت روان کارکنان مبتلا، بخش مهمی از اقدام عملی است. افراد مبتلا ممکن است تحت فشار مضاعفی قرار گیرند و نگرانی از قضاوت همکاران یا تأثیر بیماری بر عملکرد شغلی، خود می‌تواند عاملی برای بدتر شدن کنترل بیماری باشد. سیاست‌های منصفانه، رفتار حرفه‌ای مدیران، و ایجاد ساختاری که در آن کارکنان احساس امنیت و حمایت کنند، نقش مهمی در تقویت اعتماد و ارتقای سلامت دارد. این شعار یادآور می‌شود که محیط کار می‌تواند نه‌تنها یک چالش، بلکه فرصتی برای بهبود کیفیت زندگی، کاهش هزینه‌های درمان و افزایش بهره‌وری سازمانی باشد؛ مشروط بر آنکه آگاهی و اقدام در کنار یکدیگر قرار گیرند.
/انتهای پیام
بنیاد امور بیماریهای خاص
@cffsd
