دکتر زهرا رضا سلطانی متخصص طب فیزیکی و توانبخشی
ام‌اس یک بیمارای مزمن پیش رونده نوروژنراتیو است که با التهاب و دمیلینیشن اکسونال شناخته می‌شود و سیر غیرقابل پیش‌بینی دارد.
گاهی اوقات نواقص وابسته با پروسه بیماری غیرقابل برگشت هستند ولی نقایص مرتبط با بی‌تحرکی در این بیماران غالبا با ورزش بهبود می یابد.
ورزش مناسب می‌تواند منجر به بهبود قابل توجهی در وضعیت و عملکرد قلبی-تنفسی(بهبود ظرفیت هوازی)، قدرت عضلانی، قابلیت انعطاف، ثبات، خستگی، وضعیت شناختی و کیفیت زندگی در بیماران ام‌اس شود.
یک ارزیابی جامع قبل از تجویز و طراحی برنامه ورزشی اختصاصی باید بر اساس شکایت اصلی بیمار و با هدف بهبود قدرت، تحمل، تعادل، هماهنگی، و خستگی طراحی شود و توانایی‌های بیمار و نقایص و مشکلات زمینه‌ای وی باید در نظر گرفته شود.
تجویز ورزش این بیماران باید شامل همه اجزای ضروری شامل برنامه ورزشی مانند: فرکانس، مدت زمان، شدت و نوع ورزش تجویزی باشد و احتیاطات لازم نیز باید مد نظر قرار گیرد. احتیاطات خاصی که در تجویز ورزش در این بیماران باید در نظر گرفته شود شامل: خستگی، عدم تحمل گرما و سقوط است. همچنین برخی از مشکلات مانند اسپاستی سیتی، نواقص عصبی و شناختی و بی‌اختیار ادرار نیز می‌توانند با ورزش تشدید شوند و برنامه‌های ورزشی و توانبخشی را تحت‌الشعاع قرار دهند.
