دکتر فربد مفیدی، گفتاردرمان و روانشناس
مربیان آموزشی ( روانشناس)، کارشناسان توانبخشی، مشاور، پزشک و سایر رشته های مرتبط با اتیسم باید آشنایی با اختلالات رشدی طیف اتیسم، داشته باشند.
یک درمانگر باید واقعیت را به خانواده بگوید، وعده غیرواقعی ندهد، وقتی کاری پیش نمی‌رود، آن را به گردن خانواده نیاندازد. یک درمانگر خوب درمانگران قبلی را تخریب نمی‌کند، هدف اصلی او پول نیست و مصالح مالی خانواده را رعایت می‌کند.
همچنین باید توجه و علاقه به کودکان، بازی و سرگرم شدن با کودکان، حوصله و صبر و شادابی را دوست داشته باشد و از مواردی چون پشت میزنشینی، فقط تجویز و توصیه کردن، زیادی جدی بودن، کار مشابه پزشک یا مشاور بزرگ سال داشتن پرهیز کند.
یک درمانگر باید نشانه‌های ارتباط غیرکلامی کودک و حساسیت‌های کودک را بشناسد و به تغییرات رفتاری فرد دچار اختلال اتیسم آگاه و حساس باشد.
یک درمانگر باید صادق باشد و واقعیت را به خانواده بگوید، وعده غیرواقعی ندهد، وقتی کاری پیش نمی‌رود ، از ابتدا آن‌را گردن خانواده نیاندازد و درمانگران قبلی را تخریب نکند. این موضوع که به کرات از سوی عده‌ای مشاهده می شود نه تنها در پیشبرد وضعیت تاثیر ندارد بلکه بیشتر روان خانواده را تخریب می‌کند.
یک درمانگر خوب همچنین بایدکاسب نباشد. به این معنی که هدف اصلی و اول او پول نباشد و رعایت مصالح مالی خانواده را بکند. همچنین صبور باشد مشکلات خانواده ها را بشنود.
درمانگر نباید احساس کند پزشک است .پشت میز نشینی، فقط تجویز و توصیه کردن، زیادی جدی بودن و انتظار کار مشابه پزشک یا مشاور بزرگ سال داشتن از آفت های جدید است که می‌تواند کار درمانگر را خراب کند.
یک درمانگر باید مهربان و علاقه‌مند به کار با کودکان باشد. علاقه به کودکان، بازی و سرگرم شدن با کودکان، حوصله و صبر ، شادابی و همچنین دوست داشتن خود و مردم و زندگی در بهبود عملکرد درمانگر تاثیر فراوانی دارد.
یک درمانگر باید خلاق باشد. همچنین یک درمانگر خوب منظم و ساختارمند است. حساس، دقیق و نکته سنج است و نشانه های ارتباطی غیرکلامی،حساسیت ها کودک و به تغییرات رفتاری کودک را شناسایی می کند.
باید جزیی نگر و کل نگر بود. به جزئیات دقت کرد. ولی مداخله و درمان را بر مبانی یک دید کل نگر طراحی کرد . برای مثال حرکات کلیشه ای و چسبندگی را دید. گرچه شاید با توجه به بی قراری و مشکلات رفتاری در اولویت درمان نباشد. یا شاید رفتاری مانند گاز گرفتن دست خود مقداری حسی، مقداری رفتاری و شرطی و مقداری عادت باشد.
آگاهی، دانش و تجربه کافی در زمینه کار با کودکان مبتلا به اتیسم بسیار مهم است و بهتر است این دسته افراد معتقد و متعهد به مشارکت در فعالیت تیمی باشند چرا که این روحیه می تواند نتیجه مطلوب‌تری به همراه داشته باشد.
*متن بالا سخنرانی دکتر فربد مفیدی بود در چهارمین همایش اتیسم که از سوی بنیاد امور بیماری های خاص در اسفند ماه سال ۱۳۹۷ در برج میلاد و برگزار شد.
